Jak wynika z badań naukowych, z przedwczesnym łysieniem oraz nadmiernym wypadaniem włosów zmaga się już ponad 20 % pań po 18stym roku życia. Już na wstępnie pragniemy podkreślić, że skuteczność leczenia w znacznej mierze zależy od postawionej przez lekarza diagnozy. Jeżeli jest ona właściwa, problem można w znacznym stopniu zniwelować lub całkowicie zapobiec postępowaniu łysienia. Doskonale zdajemy sobie sprawę jak istotnym dla kobiet jest jak najdłuższe zachowanie doskonałej fryzury, która to uważana jest za atrybut kobiecości oraz symbol statusu społecznego. Naukowcy zauważają też, że nadmierne wypadanie włosów bardzo często powiązane jest także z depresją, bezsennością, nagłą utratą wagi oraz innymi powikłaniami. Dlatego też pragniemy dołożyć wszelkich starań, aby pomóc przedstawicielkom płci pięknej zwycięsko wyjść z walki z tym problemem zdrowotnym.

Łysienie androgeniczne u pań

Łysienie androgeniczne jest najczęściej spotykaną formą opisywanego w ramach tego artykułu problemu zdrowotnego, bowiem diagnozowane jest w aż 2 na 3 przypadki. Odpowiedzialne za nie są zmiany hormonalne oraz genetyczne, które to przekładają się na zauważalne osłabienie struktury włosów i ich nadmiernie szybkie przerzedzanie się. Mimo, że u niektórych pań łysienie androgeniczne zaczyna występować zaraz po osiągnięciu pełnoletniości, to najczęściej postępuje ono po przekroczeniu 40. roku życia.

Nie tylko przedstawicielki płci pięknej, ale i panowie cierpiący na łysienie androgeniczne wykazują nadwrażliwość na hormon noszący nazwę dihydrotestosteron (DHT).

Nadmieniony hormon powoduje zachodzenie w organizmie procesów przyczyniających się do stopniowego wyniszczania cebulek włosowych, jednakże naukowcom nie udało się jednoznacznie ustalić dlaczego sytuacja taka ma miejsce. Na skutek działania DHT zdrowe, gęste i bujne włosy zaczynają powoli tracić dawny blask, stają się bardziej łamliwe oraz jest ich z czasem zauważalnie mniej.

Niezależnie od płci, za produkcję testosteronu odpowiada enzym o nazwie, 5 alfa reduktaza (typu 1 oraz 2). W organizmie kobiet enzymu tego jest o połowę mniej niż u mężczyzn, co jednocześnie sprawiać może, że sam proces łysienia w ich przypadku przebiegać będzie mniej inwazyjnie, a one same nie stracą wszystkich głosów, nawet przy znacznym zaawansowaniu choroby. Kobiety najczęściej zauważają przerzedzanie się i wypadanie włosów w okolicy czubka głowy.

Warto wiedzieć, że geny powodujące omawiany typ łysienia mają charakter dominujący, a więc możemy je odziedziczyć z materiału genetycznego dowolnego z rodziców. Niekiedy występuje ono nawet jeżeli w rodzinie nie stwierdzono jakichkolwiek przypadków łysienia – w takim przypadku może to być spowodowane własnymi uwarunkowaniami genetycznymi lub też występowaniem niektórych chorób.

Jak zidentyfikować łysienie androgenowe?

Jak doskonale wiemy, łysienie nie ma wyłącznie jednej przyczyny i mogą je powodować różnorakie czynniki. Przed postawieniem jednoznacznej diagnozy identyfikującej łysienie androgenowe, lekarz wkluczyć musi inne prawdopodobne przyczyny wypadania i przerzedzania się włosów. Najczęstszymi z nich są:

• niewystarczająca ilość białka i żelaza w organizmie.
• nieprawidłowe funkcjonowanie (nadczynność lub niedoczynność) tarczycy.
• stosowana metoda leczenia niektórych chorób lub przyjmowane leki, w tym nowotworowe, przeciwzakrzepowe, antykoncepcyjne i antydepresyjne.

Poniżej przedstawiamy kilka kluczowych informacji dotyczących łysienia androgenowego:

1. Pierwsze symptomy łysienia kobiety zauważają u siebie po osiągnięciu pełnoletniości, jednakże najczęściej dotyka ono pań po 40stym roku życia.
2. Niekiedy łysienie androgenowe mylone jest z telogenowym, które to ma charakter wyłącznie przejściowy i spowodowane jest przyjmowaniem niektórych leków lub niedawno przebytą ciążą. W takim przypadku nadmierne wypadanie włosów występuje przez okres maksymalnie kilku miesięcy, po czym ich struktura ulega ponownemu wzmocnieniu.
3. Omawiany problem ma charakter dziedziczny i wystąpić może, gdy na łysienie androgenowe cierpieli nasi rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, ale także dalsi krewni.
4. Łysienie nie wpływa negatywnie na płodność, ani nie zaburza przebiegu ciąży.
5. Rozwój choroby przyspieszyć może nieodpowiednia dieta oraz niewłaściwa pielęgnacja włosów (w tym – stosowanie nadmiernych ilości chemicznych środków pielęgnacyjnych i modelujących).
6. W początkowym stadium łysienia kobiety zauważają u siebie poszerzenie się linii przedziałka oraz stale postępujące przerzedzanie włosów na całym obszarze głowy.
7. Typowym w przypadku łysienia androgenowego jest zastępowanie zdrowych i gęstych włosów przez cieńsze, bardziej łamliwe i pozbawione blasku.
8. Łysienie u kobiet przyczynić się może do stopniowego, acz zauważalnego podnoszenia linii czoła.

Odnotowano, że postępujące łysienie, zarówno u kobiet jak i u mężczyzn, przyczyniać się może do znacznego pogorszenia jakości życia oraz problemów psychicznych. Z uwagi na ten fakt, prowadzone są specjalne programy pomocowe, jak na przykład terapia grupowa HALO (skrót od angielskiej nazwy łysienia – hair loss) prowadzona w Australii, która to daje nadspodziewanie korzystne efekty.

Co ciekawe, łysienie androgenowe jest w Australii coraz większym problemem, jako że wedle szacunków dotykać może od 20 do aż 50 % wszystkich pań zamieszkujących terytorium tego kraju.

Terapia Halo dedykowana jest kobietom po 18. roku życia, u których stwierdzono nadmienioną powyżej chorobę. W jego wersji próbnej wzięło udział 20 kobiet. Terapia prowadzona była przez osiem tygodni w australijskim szpitalu Alfred Hospital.

Jak się okazało, pacjentki po jej przebyciu zauważyły u siebie poprawę samooceny, pewności siebie, większą otwartość na relacje międzyludzkie, większy wewnętrzny spokój oraz znacznie zmniejszone ryzyko zapadnięcia na depresję lub jej podobne choroby psychiczne.

Prowadzone na przestrzeni kolejnych lat badania nad łysieniem androgenowym, między innymi te pod kuratelą doktor Collins i Rodney Sinclair z Uniwersytetu w Melbourne, wykazały, że niebagatelnym problemem, z którym należy podjąć natychmiastową walkę jest niewystarczająca świadomość kobiet odnośnie tego czym jest ta choroba, czym się objawia oraz jak z nią walczyć.

Rodney Sinclair stwierdziła, że kobiety są niejednokrotnie zaskoczone samym faktem istnienia tej choroby, bowiem nie uważają one osłabiania się struktury włosów za coś niepokojącego ani za faktyczny problem zdrowotny. Badaczka wskazała na konieczność prowadzenia szerzej zakrojonych kampanii informacyjnych oraz wdrażanie programów pomocowych dla kobiet dotkniętych łysieniem androgenowym, które to pomogłyby im lepiej poradzić sobie z problemem oraz odpowiednio szybko podjąć leczenie.

Doktor Collins uważa, że programy takie jak Halo są niezbędne, aby kobiety mogły w pełni zrozumieć, w jaki sposób ich organizm reaguje na postępującą chorobę. Wszelkie jej skutki uboczne, takie jak depresję, niepokój, bezsenność, brak apetytu i im podobne można zniwelować lub nawet całkowicie usunąć, konieczna jest jedynie dobra wola pacjentki oraz profesjonalna pomoc lekarza.

Najczęstsze powody wypadania włosów

W przypadku kobiet, wypadanie włosów może mieć różnorodne podłoże, jednakże z uwagi na fakt, że nie jest ono tak zauważalne jak u mężczyzn, lekarze i eksperci ds. zdrowia poświęcają temu zagadnieniu znacznie mniej czasu niż powinni. W ramach niniejszego artykułu przyjrzymy się najbardziej powszechnym powodom nadmiernej utraty włosów:

• Niedobory żelaza. Należy jednakże pamiętać, że składnik ten należy dostarczać z dietą, nie natomiast przyjmować w tabletkach, bowiem może to doprowadzić do jego nadmiaru, który również jest szkodliwy.
• Nieprawidłowe funkcjonowanie (zarówno niedoczynność jak i nadczynność) tarczycy.
• Obniżony poziom estrogenu, najczęściej występujący po menopauzie lub spowodowany przyjmowaniem nadmiernych ilości tabletek antykoncepcyjnych negatywnie wpływających na gospodarkę hormonalną.
• Wahania poziomu hormonów występujące po porodzie. Łysienie i przerzedzanie się w włosów w tym przypadku mogą mieć charakter wyłącznie przejściowy. Jeżeli jednak symptomy nie ustaną po sześciu miesiącach od narodzin dziecka, należy udać się po poradę do lekarza.
• Telogenowe wypadanie włosów mające charakter tymczasowy i zanikające po około dwóch miesiącach.
• Przyjmowane leki mogące mieć negatywny wpływ na kondycję włosów. Jeżeli zauważamy u siebie problemy po przyjmowaniu danych medykamentów, warto poprosić lekarza o rekomendacje dotyczące ich bezpiecznych zamienników.
• Podwyższony poziom witaminy A lub selenu w organizmie.

Czynniki zwiększające prawdopodobieństwo wystąpienia łysienia androgenicznego:

• Uwarunkowania genetyczne – szczególnie prawdopodobne, jeżeli jedno lub obydwoje rodziców w dowolnym momencie swojego życia zmagało się z tym problemem.
• Przebyta choroba – zwiększone wypadanie i przerzedzanie się włosów może wystąpić na skutek chorób grzybiczych, nieprawidłowej pracy tarczycy, czy tocznia.
• Podeszły wiek – szybsze wypadanie włosów ma miejsce najczęściej po 50tym roku życia.
• Przyjmowane leki – niektóre z leków, szczególnie wysoce inwazyjnych, może przyczyniać się do przyspieszonej utraty włosów.
• Zbyt częsta stylizacja włosów – negatywnie na strukturę włosa wpływać może nadmierne farbowanie, prostowanie lub stosowanie chemicznych środków modelujących.